Ziekenhuizen nemen nog geregeld patiënten op die te zwaar zijn voor het niveau van de eigen intensive care (IC). Ook ernstig zieke kinderen worden regelmatig op een IC voor volwassenen opgenomen, terwijl de richtlijn geen kinderen meer toelaat op een volwassen IC. De IGZ constateert bij bijna de helft van alle lichte IC’s afwijkingen van de kwaliteitsrichtlijnen en veiligheidsvoorwaarden.
Dit is één van de uitkomsten van de jaarlijkse rapportage over de kwaliteit van de ziekenhuiszorg van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Hoewel de IGZ vindt dat de ziekenhuizen “goede ontwikkelingen in de kwaliteit van zorg” laten zien, valt er in de elfde editie ‘Het Resultaat Telt 2013’ een waslijst van kritische opmerkingen en verbeterpunten terug te lezen.
Variatie
Zo is er nog altijd grote regionale variatie bij behandeling van verschillenden aandoeningen, zonder dat hier een duidelijke aanleiding of verklaring voor is. De kans op chemotherapie voor een operatie is bijvoorbeeld in Noord Holland bijna zes keer groter dan in Friesland, Groningen en Drenthe. In Zeeland worden in een verzorgingsgebied van 220 duizend inwoners 237 patiënten met prostaatkanker bestraald, net zoveel als in de regio Groot Amsterdam, die vier tot vijf keer zoveel inwoners telt.
Ook de verschillen in uitkomsten zijn soms onverklaarbaar groot. Gemiddeld blijft er bij 5,7 procent van de vrouwen die bij kanker een borstbesparende operatie heeft gehad kankerweefsel achter. Het verschil tussen ziekenhuizen loopt echter uiteen van 0 procent tot ruim 21 procent van de behande vrouwen, zo constateert de IGZ.
Precair
Opvallend is ook dat er bij vrijwel iedere door de IGZ bekeken ingreep nog ziekenhuizen zijn die niet aan de volumenormen voor de betreffende ingreep voldoen. Een voorbeeld zijn operaties aan de buikslagader. Drie ziekenhuizen voerden in 2013 minder dan 20 deze zogeheten electieve AAA operaties uit. De betreffende ziekenhuizen leggen hierover verantwoording af aan de inspectie.
Een hardnekkig probleem blijft de overdracht, met name tussen ziekenhuizen onderling, of zoals de IGZ constateert: “Het blijkt moeilijk om inzicht te krijgen als meerdere ziekenhuizen moeten samenwerken.” Dit laatste is zorgelijk omdat ziekenhuizen als gevolg van concentratie en spreiding alsook de opmars van ketenzorg juist steeds vaker moeten samenwerken. Als voorbeeld noemt de inspectie het multidisciplinair overleg waar artsen uit verschillende ziekenhuizen aan moeten deelnemen. “Continuïteit van zorg is in deze situaties extra precair”, aldus de IGZ.
Leren communiceren
De inspectie vindt dat er bij het vaststellen van kwaliteitsnormen en -indicatoren veel te weinig aandacht is voor informatieoverdracht. “Nog opvallender is dat er in die normen geen aandacht is voor ‘het sluiten van de cirkel’”, schrijft de inspectie. “Wat moet een ontvanger doen als hij de zorg overneemt en onvoldoende gegevens heeft? Het is bij communicatie per email gewoonte geworden om een signaal ‘gezien en begrepen’ te geven. Het is echter opmerkelijk hoe weinig closed loop communication principes in handhaafbare normen zijn terecht gekomen. Laat staan dat deze op consistente wijze zijn ingevoerd. Leren communiceren moet op dit gebied kennelijk nog beginnen.”
Lees hier het volledige artikel.