40% van de zelfstandig wonende mensen met een beperking die langer dan een jaar 24-uurszorg nodig heeft, komt nauwelijks rond. Om de eindjes aan elkaar te knopen doet ruim de helft regelmatig een beroep op spaargeld, een lening of de bijzondere bijstand. Dat blijkt uit een peiling van de CG-Raad naar de effecten van veranderingen in de AWBZ.
Die peiling ‘Alle Handen Thuis’ is in oktober en november 2010 uitgevoerd en maakt onderdeel uit van de AWBZ-monitor. Bij de peiling is gekeken naar een specifieke doelgroep; mensen tussen de 18 en de 70 jaar met een chronische ziekte of een beperking die thuis hebben geregeld dat zij langer dan een jaar 24 uur per dag op hulp van anderen kunnen terugvallen.
Gevoel van eigen regie
De deelnemers maken niet alleen gebruik van AWBZ-zorg, maar ook van de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning) en hulp van mantelzorgers en vrijwilligers. Zo zijn mensen in staat een continu vangnet te creëren. Bijna de helft is tevreden tot heel tevreden over de manier waarop zij die zorg en ondersteuning thuis hebben geregeld. Meer dan de helft, 60%, heeft het gevoel daarover de eigen regie te hebben.
Wel maken de mensen zich zorgen over de toekomst. Zij ervaren een verschraling van de zorg en moeten zelf steeds meer financieel bijdragen. De overheidsmaatregelen hebben daar de afgelopen jaren toe geleid. 40% kreeg na de invoering van de Wmo minder uren hulp bij het huishouden. Voor een derde hadden de pakketmaatregelen- begeleiding voor lichtere beperkingen is uit de AWBZ gehaald – als effect dat zij minder uren ondersteuning kregen.
Overbelasting mantelzorgers
Ook maken zij zich zorgen om de overbelasting van de mantelzorgers. De druk daarop neemt toe, omdat er steeds minder professionele hulp beschikbaar is door de bezuinigingen. Als mantelzorgers de hulp niet meer kunnen bieden, ontstaat acuut een probleem. Dit kan het zelfstandig wonen in gevaar brengen. Een groot aantal van de mensen noemt het verhuizen naar een zorginstelling ‘een schrikbeeld’.
Tot slot blijkt dat het nogal veel gedoe is om de hulp te regelen, omdat mensen bij meerdere loketten moeten aankloppen. Steeds opnieuw moeten gesprekken worden gevoerd en keuringen worden ondergaan. Het steeds bevraagd worden op argumenten en motieven roept het gevoel op te worden tegengewerkt. Dit zou op een veel efficiëntere, minder belastende wijze geregeld kunnen worden, vindt de CG-Raad.
Aanbevelingen
In het rapport dat is gemaakt naar aanleiding van het onderzoek ‘Alle Handen Thuis, hoe werkt dat in de praktijk?’ heeft de CG-Raad een aantal aanbevelingen opgesteld.
Lees hier de aanbevelingen Alle Handen Thuis.
Magazine
Om de deelnemers aan het onderzoek ook een gezicht te geven is naast dit rapport het magazine “Alle Handen Thuis” uitgebracht. Het magazine geeft op een toegankelijke manier inzicht in de oplossingen die mensen met een beperking hebben bedacht, in de hindernissen en beperkingen die zij bij het organiseren van hun zorg en begeleiding ervaren en in de effecten die veranderingen in regelgeving voor hen hebben.
Geplaatst: 22-03-2011 00:43 Door: Ad de Bruine – bron: http:// www.cg-raad.nl