Verschillende manieren van praten over sterven.
In de afgelopen decennia zijn we ons anders gaan verhouden tot de dood. Krantenartikelen geven inzicht in wat we een ‘goede’ of ‘waardige’ dood vinden. Daarin wordt de goede dood bij ouderen vooral in verband gebracht met voltooid leven en een zelfgekozen levenseinde.
Dit blijkt uit onderzoek van het Radboudumc en Radboud Universiteit.
Hoe wordt er in een veranderende samenleving, waarin mensen steeds langer leven en religie een minder grote rol speelt, gepraat over een goede dood? Dat vroegen onderzoekers Els van Wijngaarden (Radboudumc) en José Sanders (Radboud Universiteit) zich af. De wetenschappers analyseerden 173 artikelen die tussen 2010 en 2020 verschenen in het Algemeen Dagblad, Telegraaf, Volkskrant, NRC Handelsblad en Trouw. ‘Kranten doen verslag van publiek debat, reflecteren erop, en jagen het debat ook weer aan’, zegt Sanders. ‘De artikelen geven een beeld van hoe we omgaan, en willen omgaan, met de dood.’
Manieren van praten over de dood
De onderzoekers zagen verschillen in hoe er over sterven op latere leeftijd wordt geschreven. Ze onderscheiden daarin vier discoursen, ofwel manieren van praten, namelijk die van keuze, risico, zorg en complexiteit. In het meest voorkomende discours wordt de goede dood gezien als een dood waarvoor mensen zelf kiezen en waarbij ze zelf hulp vragen en krijgen.
Lees hier het volledige artikel.