Op papier is het prachtig geregeld.
Er is waardering voor mantelzorgers.
Er zijn regelingen, ondersteuning, respijtvoorzieningen en maatwerk.
In beleidsnota’s klinkt het warm, betrokken en menselijk.
Maar veel mensen die het van dichtbij meemaken, weten helaas beter.
In de praktijk…
…betekent “maatwerk” vaak: eindeloos bellen, formulieren invullen en hopen dat iemand terugbelt.
“Ondersteuning” blijkt een loket met wachtlijst.
“Respijt” is een folder met een prijsopgave.
En “waardering” komt één dag per jaar – met een bedankje en als je geluk hebt een bon van een paar euro.
De rest van het jaar?
Worden mantelzorgers geacht sterk, flexibel en vooral beschikbaar te blijven.
Terwijl ze ondertussen proberen niet om te vallen onder de last van regels, zorg, werk en schuldgevoel.
Lees hier het volledige artikel.