In oktober vieren we tijdens borstkankermaand veerkracht met roze lintjes en ervaringsverhalen. Maar zolang we niet praten over seksualiteit en vrouwelijkheid na borstkanker, vieren we geen veerkracht maar stilte, aldus Patricia van Hemert, schrijver, jurist en ervaringsdeskundige.
Een op de zeven vrouwen krijgt borstkanker. Een deel raakt een of beide borsten
kwijt. In de spreekkamer gaat het over vermoeidheid, lymfe-oedeem, chemobrein en
de kans dat het terugkomt. Maar niemand vraagt: wat doet dit met jouw vrouwelijkheid? Voel je je nog aantrekkelijk? Heb je nog seksuele verlangens?
Dat gesprek bestaat niet. Niet in de zorg, niet in de media, niet in de samenleving. Wat er wel is: schaamte. Het taboe op seksualiteit na kanker is zo groot dat vrouwen
er alleen in verdwalen. En dit is de verborgen waarheid: sommige vrouwen onderzoeken hun marktwaarde. Ze willen weten: ben ik nog begeerlijk? Ben ik nog
vrouw? En soms zoeken ze dat antwoord in de armen van een ander.
Lees hier het volledige artikel.