Het proces rond het hartverscheurende verhaal van het Vlaardingse pleegmeisje is deze week begonnen. Hoe ga je als bezorgde burger om met zulke zorgen en signalen rond kindermishandeling? En wanneer trek je aan de bel?
Aan de bel trekken klinkt misschien drastischer dan het is. Twijfel je of een kind slachtoffer is van kindermishandeling, dan is de eerste stap normaal gesproken geen belletje naar de Raad voor de Kinderbescherming.
Die eerste stap is een open, niet-oordelende vraag stellen aan de ouders in het gezin, legt Judith Kuypers aan NU.nl uit. Zij is voorziter van het Landelijk Netwerk Veilig Thuis.
Je onderbuikgevoel klopt niet altijd. En dus bel je aan, vraag je hoe het gaat, vertel je wat jou opvalt en hou je het contact warm, zegt Kuypers. “We zijn in Nederland geneigd de gordijnen dicht te doen als we iets vermoeden en te wijzen naar de overheid: die lossen het wel op.”
Lees hier het volledige artikel.