Patiënten met kanker sneller behandelen met experimentele geneesmiddelen. En bestaande medicijnen beter gebruiken. Dat wil medisch oncoloog en UMC Utrecht’s kersverse hoogleraar Neeltje Steeghs bereiken. “Iedere patiënt moet toegang hebben tot de nieuwste medicijnen, waar je ook wordt behandeld in Nederland.”
Een wetenschapper achter een microscoop, in een felverlicht lab, omringd door petrischaaltjes en reageerbuisjes waarin van alles ligt te broeien. En dan, plots, een vreugdesprong: ja, het werkt! Eindelijk kan die zeldzame vorm van kanker worden genezen.
Een spannend en romantisch idee voor een Netflix-miniserie maar de praktijk is uiteraard weerbarstiger. Want werkt dat wondermiddel bij muizen en mensen wel net zo goed als in dat petrischaaltje? En, nog belangrijker, is het überhaupt wel veilig om te gebruiken?
Een lange reis langs testfasen volgt, en zodra een medicijn uiteindelijk bij mensen belandt, is dat nog slechts bij een kleine groep, tijdens een zogeheten ‘klinische studie’. Een nauwkeurig geselecteerd aantal patiënten krijgt dan het middel. Eerst wordt de veiligheid getest, en dan pas de effectiviteit. Het duurt jaren voordat een nieuw geneesmiddel goed wordt gekeurd om bij álle patiënten te gebruiken.
Lees hier het volledige artikel.