De Wmo-werkplaatsen brengen al 6 jaar nieuwe kennis in het sociale domein naar de praktijk van het werkveld. Met succes, de 14 huidige Wmo-werkplaatsen gaan in 2016 door en worden uitgebreid naar jeugdzorg en participatie. Wat kan de professional ermee?
Het werkveld, gemeenten en het onderwijs werken in de zogenoemde Wmo-werkplaatsen samen om het sociale domein te verbeteren. Door kennis te verzamelen, nieuwe methoden te ontwikkelen en nieuwe manieren van werken te introduceren in het beroepsonderwijs en in het veld. In 2009 begonnen Amsterdam, Utrecht, Nijmegen, Groningen, Eindhoven en Enschede met de eerste Wmo-werkplaatsen. Inmiddels zijn er 14 werkplaatsen actief in 121 gemeenten, zijn er zo’n 280 organisaties betrokken en zijn er meer dan 80 concrete projecten die in de praktijk en in het onderwijs worden uitgewerkt.
Innovatie
Uit een onderzoek naar de Wmo-werkplaatsen afgelopen zomer bleek dat de werkwijze van de werkplaatsen in de regio goed werkte, aldus Paul Vlaar van Movisie, die het landelijke netwerk van werkplaatsen ondersteunt. De regionale verspreiding van werkplaatsen zorgt ervoor dat kennis en onderzoek dicht op de praktijk zitten. Verder werkt de formule van co-creatie heel goed, aldus Vlaar: ‘Er zijn vijf thema’s per werkplaats. Met docenten, studenten, professionals en cliëntorganisaties wordt een thema in beeld gebracht en uitgewerkt.’
Sociale wijkteam
Een voorbeeld: hoe zet je het sociale wijkteam het beste in? Hoe richt je een team in en wat betekent dat voor professionals en bewoners? Vlaar: ‘Docenten, studenten, professionals, burgers en soms ook ambtenaren gaan met elkaar om tafel en reflecteren over wat goed gaat, wat beter kan en waar je echt iets van kunt leren. Hoe ga je om met elkaars kennis, met de burgers, hun netwerk en met cliënten? Aan de hand van casussen ga je gezamenlijk aan de slag: hoe pakken we dat aan? De uitkomsten worden beschreven en vastgelegd door de onderzoekers. En omgezet in een doorlopend leerproces.’
Lees hier het volledige artikel.