Longontstekingen veroorzaken wereldwijd miljoenen doden, maar toch blijft het voor artsen moeilijk om te voorspellen hoe een pneumonie zich zal ontwikkelen. Internist-intensivist Peter de Jager zocht naar nieuwe markers die het verloop van de ziekte kunnen voorspellen. Met succes. Daarnaast ontdekte hij dat maagzuurremmers het risico op een bepaalde vorm van longontsteking verhogen.
Een longontsteking die iemand thuis oploopt, kan zich op verschillende manieren ontwikkelen. Sommige patienten die zich op de spoedeisende hulp of bij de huisarts melden, wandelen met wat penicilline op zak weer naar buiten. Anderen moeten worden opgenomen op de intensive care en kunnen zelfs overlijden. Voor artsen is het essentieel om in te schatten hoe de ziekte zich zal ontwikkelen. Hoe meer hulpmiddelen ze daarbij hebben, hoe beter.
`Naast de klinische blik van de arts proberen we het beloop van de ziekte te voorspellen aan de hand van een model, waarin we vooral kijken naar bloedwaardes’, zegt internist-intensivist Peter de Jager. Het huidige model is echter niet bepaald een glazen bol. Het ziektebeloop wijkt nogal eens af van de voorspelling. Daarom zocht De Jager voor zijn promotieonderzoek naar een marker die beter kan aangeven hoe een longontsteking zal verlopen. Die vond hij in de marker: neutrofielen gedeeld door lymfocyten (NLCR). Deze combinatie van bloedwaardes bleek eerder al een goede voorspeller te zijn voor een bacteremie (bacterien in de bloedbaan) bij patienten met een infectiegerelateerde aandoening. `Maar voor een longontsteking werkt deze relatief simpele parameter ook goed’, vertelt De Jager. Uit zijn onderzoek blijkt de voorspellende gave van de NLCR-marker beter te zijn dan de traditionele markers.
Wat betekent deze uitkomst voor de behandeling van patienten met een longontsteking? `Ik zou ervoor pleiten om de marker te combineren met bestaande protocollen’, aldus De Jager. `Maar eerst moet goed onderzocht worden of het een toevoeging is aan het bestaande predictiemodel.’ Dat toevoegen hoeft niet veel werk te betekenen. De Jager: `In het onderzoek hebben wij juist gekeken naar beschikbaar materiaal en naar handelingen die niet duur zijn. Het opnemen van de nieuwe marker is dus een kleine moeite.’
Maagzuurremmers
Naast de zoektocht naar een goede marker, onderzocht De Jager ook de invloed van maagzuurremmers op het ontstaan van longontstekingen. `De laatste jaren verschijnen steeds meer wetenschappelijke artikelen over bijwerkingen van deze medicijnen,’ zegt De Jager. `Uit ons onderzoek blijkt ook een verband tussen maagzuurremmers en longontstekingen veroorzaakt door de pneumokokkenbacterie.’ Die kans is gemiddeld twee keer zo groot en ook nog eens dosisafhankelijk (hoe hoger de dosis maagzuurremmers, hoe groter de kans op een longontsteking door de pneumokokkenbacterie)
De Jager pleit er daarom voor om voorzichtiger om te springen met maagzuurremmers. `Ik had zelf eerlijk gezegd een vrij onschuldig beeld van deze middelen. Een groot deel van de wereldbevolking gebruikt ze en ze hebben een bewezen effect. Maar de remmers blijken een invloed te hebben op de bacteriesamenstelling in de maag, mond en keelholte die bepaalde ziektes in de hand kan werken. Artsen zouden daarom goed na moeten denken voordat ze een patient maagzuurremmers voorschrijven.’
Bron: Medical Facts