Meten hoeveel PFAS je in je lijf hebt is populair op sociale media. Hoe werkt zo’n zelftest? En wat zegt de uitslag eigenlijk? NEMO Kennislink nam zelf de proef op de som.
Ik voel er niks van”, zegt eindredacteur Ilja van Dam in een vergaderzaaltje in het NEMO Science Museum. Op zijn linkerbovenarm zit een wit plastic blokje met een grote rode knop geplakt. Onderaan het apparaatje steekt een doorzichtig buisje ter grootte van een AAA-batterij uit. Van Dam heeft zojuist de grote rode knop ingedrukt. Die boorde zich als het goed is een weg naar een bloedvat. Binnen twee minuten zou het doorzichtige buisje zich moeten gaan vullen met bloed.
Van Dam wacht. En inderdaad, binnen de beloofde twee minuten stroomt er een dun straaltje bloed het buisje in. Na vijf minuten is het buisje bijna tot aan een geel streepje volgelopen. Van Dam klikt het buisje los, draait de gele dop erop en stopt het na een paar keer voorzichtig omkeren in een blauwe plastic envelop. ‘Medische post’ staat erop. De geadresseerde is World Health Laboratories in Bunnik. Daar zullen ze gaan meten hoeveel PFAS Van Dam in zijn bloed heeft. Van Dam betaalde €199,- voor de do-it-yourself testkit.
PFAS overal
Er is de laatste tijd veel te doen om PFAS, oftewel per- en polyfluoralkylstoffen. Ze zitten onder meer in anti-aanbaklagen, in regenjassen, in spray om je schoenen waterdicht te maken, in skiwax en in smeermiddel voor je fietsketting. PFAS staan ook wel bekend als ‘forever chemicals’ omdat ze overal in het milieu zitten en daar vrijwel niet afbreken. Via ons voedsel en drinkwater komen PFAS ook in de mens terecht. Iedere Nederlander heeft ze in het bloed, bleek eerder dit jaar uit onderzoek van het RIVM.
Lees hier het volledige artikel.