Mensen die bij Joan Saridin op de behandelstoel belanden, hebben vaak al een heel traject achter de rug. Bij Joan komen ze voor een nieuwe neus of een nieuw oog of oor. Voor elke patiënt haalt de anaplastoloog alles uit de kast. ‘Ik ben tevreden als een patiënt hier lachend weggaat.’
Vijf ogen staren je aan vanuit de kast. Op het plankje erboven staan zeven neuzen netjes op een rij. Ze staan op de behandelkamer van anaplastoloog Joan Saridin en collega Isabella van der Wadding. Anaplastologen maken gezichtsprotheses, ofwel epitheses voor mensen die een oog, neus of oor missen. ‘Je gezicht is toch je visitekaartje.’
Buikpijn
Elke keer wanneer Joan een nieuwe gezichtsprothese uit de mal haalt, heeft ze een beetje buikpijn. Klopt de kleur precies? Past de vorm goed? ‘Vanaf dat moment is er no way back. De patiënt heeft al zoveel achter de rug. Dit is het puntje op de i.’
De meeste patiënten die bij een anaplastoloog terecht komen, verloren een oor, neus of oog door een tumor. Na een traject in het ziekenhuis, belanden ze op de rode stoel in de behandelkamer. Samen met Joan en Isabella geven ze vorm aan de epithese. ‘M’n neus stond altijd een beetje naar rechts’, zeggen ze. ‘Mag ‘ie nu in het midden?’
Lees hier het volledige artikel.