Het syndroom van Ehlers-Danlos (EDS)

Het Ehlers-Danlos-syndroom (EDS) is een groep erfelijke aandoeningen die het bindweefsel aantasten. Bindweefsel biedt ondersteuning aan huid, gewrichten, bloedvaten en organen. Bij EDS is dit weefsel verzwakt, wat leidt tot symptomen zoals overbeweeglijke gewrichten en rekbare huid.

Het Ehlers-Danlos Syndroom (EDS) is genoemd naar de Deense arts Edvard Ehlers en de Franse arts Henri-Alexandre Danlos, die onafhankelijk van elkaar dit ziektebeeld beschreven in het begin van de 20e eeuw. EDS komt voor bij zowel mannen als vrouwen, ongeacht ras of etnische groep.

Prevalentie EDS
Hoewel het exacte aantal patiënten met EDS tot op heden niet precies bekend is, wordt geschat dat de prevalentie varieert van 1 op 5.000 tot 1 op 10.000. De prevalenties verschillen echter per type EDS. Onder de EDS types waarvan het genetisch defect gekend zin, komen het klassieke en het vasculaire type het meest voor. De prevalentie van hypermobiele EDS is niet gekend.

Oorzaak EDS
Een gemeenschappelijk kenmerk van de verschillende EDS-types is een afwijking in het collageen, de oorzaak is een fout in het gen. Collageen zorgt ervoor dat bindweefsel niet onbeperkt kan worden uitgerekt en vormt de basis van het steunweefsel in diverse delen van het lichaam. Hierdoor kunnen symptomen optreden in verschillende systemen, voornamelijk in het musculoskeletale systeem (pezen, en ligamenten, spieren, gewrichten, botten), de huid, het cardiovasculaire stelsel, het maag-darmstelsel, de ogen, maar ook andere weefsels en organen kunnen getroffen worden.

Lees hier het volledige artikel.