Een zorgaanbieder die zowel onderzoek doet naar de hulpvraag als het aantal uren huishoudelijke hulp vaststelt, draagt een dubbele pet. Gekker kan het niet worden, vinden sommige Wmo-cliënten: ‘Kwam nota bene mijn eigen hulp me vertellen dat ik minder uur huishoudelijke hulp krijg’.
Een medewerkster van een thuiszorginstelling die zelf bij de cliënt komt beoordelen hoeveel hulp diezelfde instelling gaat leveren. Mag dit binnen de wettelijke kaders en wat zegt de rechter hierover?
Mandateren
De Wmo biedt gemeenten de mogelijkheid het vaststellen van recht op hulp over te laten aan zorgaanbieders. In juridisch jargon heet dit ‘mandateren’. Zowel het onderzoek naar iemands persoonlijke situatie als het besluit over de hulpaanvraag vallen daaronder. Een thuiszorgaanbieder mag het keukentafelgesprek voeren, zelfs als dit dezelfde organisatie is die de huishoudelijke hulp levert. Maar hoe zit het met het vaststellen van de omvang van de huishoudelijke hulp?
De Wmo biedt gemeenten de mogelijkheid het vaststellen van recht op hulp over te laten aan zorgaanbieders. In juridisch jargon heet dit ‘mandateren’. Zowel het onderzoek naar iemands persoonlijke situatie als het besluit over de hulpaanvraag vallen daaronder. Een thuiszorgaanbieder mag het keukentafelgesprek voeren, zelfs als dit dezelfde organisatie is die de huishoudelijke hulp levert. Maar hoe zit het met het vaststellen van de omvang van de huishoudelijke hulp?
Rechters
Enkele rechters hebben daar een uitspraak over gedaan. Rechtbank Amsterdam bepaalde begin april dat alleen het bestuursorgaan, de gemeente, rechten en plichten van de cliënt mag vaststellen. Eind juli stelde Rechtbank Oost Brabant dat dit ook geldt voor de hoeveelheid hulp en de kwaliteit daarvan. De zorgaanbieder mag dit niet zelf bepalen. Het lijkt wel of de rechter hier de voorkeur geeft aan toepassing van een ander artikel uit de Wmo. Daarin staat namelijk dat de uitvoering van de Wmo aan derden overgelaten mag worden, behalve het vaststellen van rechten en plichten. Het komt wel verwarrend over hoe beide artikelen zich tot elkaar verhouden.
Enkele rechters hebben daar een uitspraak over gedaan. Rechtbank Amsterdam bepaalde begin april dat alleen het bestuursorgaan, de gemeente, rechten en plichten van de cliënt mag vaststellen. Eind juli stelde Rechtbank Oost Brabant dat dit ook geldt voor de hoeveelheid hulp en de kwaliteit daarvan. De zorgaanbieder mag dit niet zelf bepalen. Het lijkt wel of de rechter hier de voorkeur geeft aan toepassing van een ander artikel uit de Wmo. Daarin staat namelijk dat de uitvoering van de Wmo aan derden overgelaten mag worden, behalve het vaststellen van rechten en plichten. Het komt wel verwarrend over hoe beide artikelen zich tot elkaar verhouden.
Lees hier het volledige artikel.