Recensie ‘Light Darkness Light’.
Een blinde priester krijgt een bionisch oog. Maar wat hij daarmee ziet, lijkt in niets op de wereld die hij zich herinnert. De film ‘Light Darkness Light’ spiekt achter het gordijn van de geest.
“Ik word me bewust van dingen waar een persoon met normale waarneming zich nooit bewust van zou zijn.” Ian Nichols, een oude Anglicaanse priester die al bijna veertig jaar blind is, vouwt zenuwachtig zijn handen aan de keukentafel. Vouwen, ontvouwen, vouwen, ontvouwen. “Waar houdt het op? Dit zou wel eens over de grens kunnen gaan van normale menselijke ervaring. Dat jaagt me wel angst aan, ja.” Er valt een stilte. Ians vrouw kijkt bezorgd naar hem. “Je kunt ermee stoppen,” zegt ze zachtjes.
Ian is één van de eerste patiënten ter wereld met een Argus II: een oogimplantaat dat, in combinatie met een speciale bril, visuele signalen opvangt en direct naar het brein stuurt. Een fusie van mens en computer. De belofte van de Argus: blinde mensen weer laten zien. Maar zo simpel zit het niet. Zien betekent ook begrijpen wat je ziet. Ian raakt verdwaald in de flikkerende kakofonie van beelden zonder betekenis. De documentaire ‘Light Darkness Light’ volgt Ians reis. Het is een ingetogen, aangrijpend verhaal – al wil het soms iets te speculatief worden.
Lees hier het volledige artikel.