Wie beslist als moeder telkens valt en zich bezeert terwijl vader dwalend in zijn Alzheimer het huis verlaat en spoorloos is? Mag je moeder dan naar een verzorgingshuis brengen en mag je vader tegen zijn wil opsluiten in het verpleeghuis? Het zijn vragen die iedereen die werkt in de zorg wel eens tegenkomt. Maar ook wie niet werkt in de zorg kan voor deze keuzes komen te staan. Als patiënt of als naaste of verzorger van een patiënt. Mensen wonen langer thuis en dus neemt de kwetsbaarheid ook toe.
In De Rode Hoed spraken verzorgers, verplegenden, artsen en patiënten deze week over deze dilemma’s tijdens een avond georganiseerd door ActiZ, V&VN en patiëntenfederatie NPCF. Dat gebeurde aan de hand van stellingen, die eerder waren voorgelegd aan het zorgpanel van patiëntenfederatie NPCF. Wat bleek is dat de werkenden in en om de zorg andere keuzes maken dan de leden van het zorgpanel.
Keuzevrijheid
Het NPCF zorgpanel vindt dat je een moeder die telkens valt moet kunnen opnemen, net als de dolende vader met Alzheimer. De zorgprofessionals denken daar anders over. Zij hechten meer aan de keuzevrijheid van de patiënt, ten minste zo lang die zelf nog kan kiezen. Een patiënt die een gevaar is voor zichzelf of zijn omgeving moet wel verplicht kunnen worden opgenomen, vinden ook de werkenden in de zorg.
Lees hier het volledige artikel.