De Koninklijke Belgische Vereniging voor Reumatologie (KBVR) geeft aan dat één op vijf Belgen tijdens het leven geconfronteerd wordt met een reumatische aandoening. Onder de noemer ‘reumatische aandoeningen’ vallen een tweehonderdtal verschillende soorten chronische ziektes die pijn, misvormingen, vermoeidheid, orgaanaantastingen en dergelijke meer kunnen veroorzaken.
Voor sommige ziektebeelden bestaan doeltreffende behandelingen, maar dat is zeker niet altijd het geval. Na de diagnose rijst de vraag: ‘Kan ik nog wel blijven werken met reuma?’
Bij reuma wisselen ’rustige’ en ’actieve’ perioden elkaar af. In een rustige periode voelt een reumapatient zich ’goed’ en kan hij allerlei activiteiten ondernemen, terwijl hij zich nauwelijks meer kan bewegen als de ziekte actief is. Veel mensen kunnen die grilligheid niet bevatten. Dit onbegrip is voor veel reumapatiënten dan ook een soort ’tweede pijn’. Zij zijn juist erg gemotiveerd om aan het werk te blijven en aan het maatschappelijk verkeer deel te nemen. Het kost veel energie, maar dat is het hun waard.
Gelukkig kunnen de meeste mensen met reuma wel blijven werken. Uit onderzoek blijkt dat de steun die zij ontvangen van collega´s, werkgever en bij het werk betrokken instanties daarbij onontbeerlijk is. Mensen die voldoende steun en betrokkenheid ervaren (ook van het thuisfront), houden hun baan langer vol. Door de taakverdeling aan te passen, andere werktijden of een aangepaste werkplek kan de reumapatiënt soms (parttime) blijven werken. Onbegrip, wanneer iemand ondanks zijn inzet toch (tijdelijk) uitvalt, is dan erg frustrerend.
Lees hier het volledige artikel.