Het monitoren van welzijn bij aanvang en tijdens een pandemie of een andere (gezondheids)crisis helpt bij het maken van beleidskeuzes. Daarmee kunnen onbedoelde neveneffecten, zoals verslechtering in welzijn van de jeugd, meegewogen worden in het opstellen van crisisbeleid, en zo mogelijk worden beperkt.
Dat concludeert het Netwerk Gezondheidsonderzoek bij Rampen (Netwerk GOR) na bijna 3 jaar onderzoek naar de gevolgen van de coronapandemie. Daaruit vallen ook de omvang en langdurigheid van gezondheidseffecten van de pandemie op. Een voorbeeld hiervan is het beperkte herstel in de verslechterde mentale gezondheid van jongeren tot 2 jaar na de laatste lockdown. De resultaten bevestigen de uitkomsten van eerder onderzoek.
Verder zien de onderzoekers dat, zelfs 2 jaar na de laatste lockdown, ondersteuning voor sommige mensen nog steeds nodig is voor hun welzijn. Erkenning van de impact is belangrijk. Dat kan bijvoorbeeld door lokale herdenkings- of bezinningsactiviteiten te organiseren of actief te vragen naar de impact ervan op iemands leven. Jongeren hebben de behoefte om laagdrempelig te praten over hun ervaringen en klachten. Dit kan ook nog aan de orde zijn op langere termijn.
Lees hier het volledige artikel.