Het roer in de zorg voor mensen met dementie moet om.
Persoonsgerichte zorg voor mensen met dementie komt niet van de grond als we ze opsluiten in een gouden kooi. Elders op de wereld doen ze dat anders en beter.
Dit ondervond verpleegkundige en zorgethicus Teun Toebes.
Goede dementiezorg kent volgens de huidige zorgstandaard als kernpunten: proactieve zorgplanning direct na de diagnose, een ‘integraal zorg-leefplan’ met casemanager en, in het zorgnetwerk rondom de patiënt, concrete afspraken over samenwerking. De bedoeling: persoonsgerichte zorg. Maar tijdens een recent rondetafelgesprek in de Tweede Kamer met betrokken zorgverleners en onderzoekers bleek dat het moeilijk is deze zorg binnen en buiten de verpleeghuizen kwalitatief op niveau te houden, of zelfs maar van de grond te krijgen. Het begrip ‘dementievriendelijke gemeenschappen’ viel weliswaar, maar daar zijn we kennelijk nog ver van verwijderd.
Marcel Canoy, hoogleraar gezondheidseconomie en dementie aan de VU, wees het feit dat de langdurige zorg volledig is geïnstitutionaliseerd aan als een van de oorzaken: ‘In toenemende mate wordt duidelijk dat dit niet de juiste keuze was en is.’
Lees hier het volledige artikel.