Lange wachtrijen aan de telefoon om de doktersassistent te spreken. Volle spreekuren. Steeds een andere dokter voor je neus. De huisartsenzorg zit aan zijn taks. Willen patiënten in de toekomst nog bij de dokter terechtkunnen, dan moeten ze ook de hand in eigen boezem steken.
,,Met een ziek kind rennen mensen tegenwoordig meteen naar de huisarts, terwijl ze vroeger eerst met oma overlegden.”
Help, mijn kind heeft vlekjes en móét naar een dokter. Het blijken waterpokken. Of: ik heb koorts. Maar het is gewoon een virusinfectie waarvoor patiënten moeten uitzieken. ,,De drempel om naar de huisarts te gaan, ligt wel heel laag”, merkt Niek de Wit, hoogleraar huisartsgeneeskunde op. En dus is het niet zo gek dat de spreekuren ramvol zitten en patiënten niet meer altijd terechtkunnen.
Het piept en kraakt in de huisartsenzorg. Met een bevolking die steeds ouder wordt, krijgen dokters meer vragen van patiënten. Bovendien komen er ook nieuwe taken bij die vroeger door andere (duurdere) zorgverleners werden verricht. Tegelijkertijd zijn er nu al niet overal genoeg huisartsen. Honderden mensen zoeken vergeefs naar een nieuwe praktijk, bijvoorbeeld omdat ze zijn verhuisd.
Lees hier het volledige artikel.