Het is een echte Amsterdamse uitvinding: de chemofiets. Zes oncologieverpleegkundigen van het OLVG fietsen de stad door om een kankerbehandeling bij de patiënten thuis te brengen.
Een ziekenhuis op wielen, dat is oncologieverpleegkundige Laura Vreugdenhil (56) als ze met haar elektrische bakfiets de stad doorkruist en van patiënt naar patiënt gaat. Ze brengt vijf tot acht patiënten per dag een kankerbehandeling aan huis, kriskras door alle stadsdelen en dat vergt behalve een paar goede fietsbenen ook improvisatievermogen.
Plaats bijvoorbeeld maar eens een infuuspaal met een brede standaard in een bomvolle woonkamer. En waar stationeer je de medicijntas die, eenmaal uitgeklapt, een flinke eettafel in bezit neemt. “Het is altijd even zoeken naar een plekje, helemaal in de kleine woningen driehoog-achter.”
Nog iets waar je in het ziekenhuis niet mee te maken hebt, maar thuis wel: huisdieren. Dat is gezellig en troostend, maar niet altijd even hygiënisch. “Als ik de medische tas openklap, wil ik niet dat er een hond aan de spullen gaat snuffelen.” Soms moeten honden daarom even naar een andere kamer.
Lees hier het volledige artikel.