Het gebruik van bruistabletten en andere natriumrijke geneesmiddelformuleringen is geassocieerd met een significant hoger risico op hypertensie (Verhoogde bloeddruk)(BMJ. 2013;347:f6954). Patiënten in een Britse studie kregen via hun natriumhoudende (zouthoudende) medicijnen dikwijls meer dan de dagelijks aanbevolen maximumhoeveelheid natrium binnen.
Volgens het Voedingscentrum zou een volwassene maximaal 2,4 gram natrium per dag mogen eten, ofwel 6 gram keukenzout. Iemand die de reguliere maximale dagdosis paracetamol van 4000 mg in de vorm van een natriumhoudend granulaat of bruistablet inneemt zit daar echter al boven. Aangezien een verhoogde natriumconsumptie uit de voeding het risico op hart- en vaatziekten verhoogt, vroegen farmacologen uit Dundee zich af of dat ook geldt voor het overmatig gebruik van op natrium gebaseerde oplosbare formuleringen van veelgebruikte geneesmiddelen.
Uit een grote Britse huisartsendatabase verzamelden Jacob George en collega’s informatie over alle mensen die tussen 1987 en 2010 minstens 2 keer ofwel een natriumhoudend middel kregen voorgeschreven, ofwel juist een niet-natriumhoudende variant van hetzelfde middel. Door de 61.072 mensen die gedurende de follow-up een hartinfarct, beroerte of andere vaatziekte kregen te vergelijken met even oude en verder vergelijkbare Britten zonder vaatziekten, ontdekten de onderzoekers dat de eersten een 1,16 keer grotere kans hadden om natriumhoudende medicijnen te hebben gebruikt. Voor mensen met hypertensie was deze kans zelfs ruim 7 keer zo groot. Bovendien ontdekten ze dat het effect bij hogere natriumdoses significant groter was dan bij lagere blootstellingen.
De auteurs stellen dat oplosbare formuleringen met een hoog natriumgehalte alleen zouden moeten worden voorgeschreven wanneer daar goede redenen voor zijn. Bij patiënten met hoge bloeddruk of een risico daarop zouden artsen in principe altijd voor de niet-natriumhoudende varianten moeten kiezen.
Bron: Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde