Met het door Marlies Gijs opgezette traanvochtonderzoek verricht zij baanbrekend werk. Traanvochtonderzoek is booming. Zeker ook als vervanging voor soms pijnlijke en risicovolle invasieve onderzoeksmethoden. En als een wezenlijke schakel in neurologisch onderzoek met daarin een hoofdrol voor de tranen van alzheimerpatiënten.
“Tranen zijn aaibaar. Ze komen voor in liedjes, in poëzie en in films. En ze blijken bruikbaar in de biochemische analyse bijvoorbeeld op het gebied van alzheimeronderzoek.”
Krokodillentranen
Krokodillentranen bestaan niet”, lacht de onderzoekster naar traanvocht. Marlies Gijs antwoordt op de vraag of huilen en het daarmee gepaard gaande plengen van tranen een exclusieve menselijke activiteit is. “Dieren hebben wel traanvocht, maar ze huilen niet zoals mensen. Ze hebben traanklieren. Maar of die in contact staan met hun emoties weten we niet zeker. Wat we daarentegen zeker weten is dat traanvocht met de daarin opgenomen stoffen in toenemende mate aan belang wint in zowel diagnostisch onderzoek als in het voorspellen van ziektes bij mensen.
Wij onderzoeken ‘basale’ tranen en niet tranen van verdriet of plezier. Emoties behoren tot het wetenschappelijke domein van de psychologie of tot de belevenissen van ons dagelijks leven.”
Lees hier het volledige artikel.