Waar vastbinden, bedhekken en het onder dwang wassen en verschonen in verpleeghuizen verdwijnen, komen deze praktijken in de thuissituatie regelmatig voor. Dat blijkt uit een onderzoek onder bijna duizend thuiswonende dementerenden van de Universiteit Maastricht.
‘Behind closed doors’ wordt volgende week gepresenteerd op een congres over ouderenzorg in Washington. Het is het eerste grote onderzoek naar vrijheidsbeperking in de eigen woning. Of er sprake is van toename kan daardoor niet gezegd worden. De conclusies zijn interessant vanwege de – inmiddels door het kabinet versnelde – tendens, om ouderen langer thuis te laten wonen.
Vier op de tien thuiswonende dementerenden hebben te maken met een vorm van vrijheidsbeperking. Bijna tachtig procent van deze groep kreeg te maken met wat de onderzoekers ‘onvrijwillige zorg’ noemen.
Het gaat om het gedwongen of stiekem toedienen van medicatie of voedsel, gedwongen onder de douche plaatsen, of het opsluiten in huis. Waarschijnlijk ligt het daadwerkelijke aantal dwangmaatregelen hoger, zegt Jan Hamers, onderzoeker en hoogleraar ouderenzorg aan de universiteit van Maastricht.
“Wij hebben alleen gekeken naar mensen die onder toezicht staan van zogenoemde casemanagers. Dat zijn gespecialiseerde mensen die een team rondom een dementerende aansturen. Dit is in Nederland waarschijnlijk de beste zorg die dementerenden thuis hebben.”
Lees hier het volledige artikel.