De afgelopen 2 jaar zijn door de COVID-19-pandemie veel ziekenhuizen genoodzaakt geweest delen van de geplande zorg tijdelijk te staken. Wat waren precies de effecten van deze uitgestelde zorg?
Oncologisch chirurg Schelto Kruijff van het UMCG is projectleider van een groot landelijk onderzoek dat nagaat wat de effecten van uitgestelde zorg op de uitkomsten van zorg waren. Ook wil hij weten wat de ervaringen waren van patiënten die moesten wachten, maar wel een behandeling nodig hadden. Hij kreeg hiervoor een subsidie van €800.000,- van ZonMW.
Schaarse capaciteit door Covid-patiënten
In maart 2020 werden de intensivecareafdelingen in Nederland overspoeld met COVID-19-patiënten. De focus lag initieel begrijpelijkerwijs op deze groep zeer zieke patiënten. Maar naarmate de coronacrisis voortduurde, werden steeds meer ziekenhuizen gedwongen te beslissen over welke zorg tijdelijk stop gezet moest worden. Door de triagemodellen die de ziekenhuizen toepasten om verantwoord om te gaan met zorgschaarste, kregen sommige patiënten voorrang boven anderen.
Zo konden artsen oncologiepatiënten vaak doorbehandelen zonder al te veel vertraging. Patiënten met bijvoorbeeld gewrichtsslijtage bleven vaak langdurig op de wachtlijst staan voor bijvoorbeeld een heupprothese. Wat voor impact hadden deze alternatieve behandeltrajecten van ziekenhuizen op de uitkomsten van zorg en hoe hebben patiënten en hun zorgverleners deze periode ervaren?
Lees hier het volledige artikel.