‘Ik ben niet verslaafd. Ik gebruik deze pijnstillers op doktersrecept’, is een gedachte die mensen met een pijnstillersverslaving vaak hebben. Het komt steeds vaker voor. Hoe kunnen sociaal werkers ingrijpen voordat iemand verslaafd is?
‘Klinieken zien aantal verslaafden aan pijnstillers verdrievoudigen.’ ‘Gebruik verslavende pijnstillers loopt volgens artsen uit de hand.’ ‘Zorgwekkende stijging van aantal overdosissen met verslavende pijnstiller oxycodon.’ Het zijn koppen die we de afgelopen tijd in de nieuwsmedia hebben kunnen lezen. Pijnstillersverslaving is een probleem in Nederland.
Nuancering
Verslavingsarts Loes Hanck van verslavingsinstelling Jellinek is blij met de media-aandacht, maar ze wil de cijfers tegelijkertijd nuanceren. ‘Op de afdeling van Jellinek waar ik cijfers over heb, meldden zich afgelopen jaar 29 personen met problematisch gebruik van zware pijnstillers. Dit is 1,15 procent van het totale aantal nieuwe aanmeldingen.’
Kans op verslaving
Het risico op verslaving aan opioïden, ofwel zware pijnstillers, is 5,5 procent. Dit staat in The 2017 Canadian Guideline for Opioids for Chronic Non-Cancer Pain. Het percentage vergelijkbaar met de kans om verslaafd te raken aan andere middelen. Mensen met psychische problemen of mensen met een verslavingsverleden lopen echter meer risico op pijnstillersverslaving. Bij een verslaving is die kans 8,9 procent, en bij mensen met een psychische aandoening 8 procent.
Lees hier het volledige artikel.