Snurkgeluiden ontstaan door een vernauwing in de luchtweg tussen de neus en de stembanden. Meestal gaat het om een vernauwing van de huig (de overgang van de neus- naar de keelholte) of het gedeelte van de keelholte achter de tong ten gevolge van de spierverslapping tijdens de slaap.
Tevens kan, vooral wanneer men op de rug ligt, de tong naar achter zakken, waardoor de ruimte nog verkleind wordt.
Door deze vernauwing ontstaat bij het inademen een onderdruk in de keel waardoor het zachte gehemelte met de huig, de tong en de wanden van de keelholte naar elkaar worden gezogen en gaan trillen. Je kan het vergelijken met het leeglopen van een ballon waarbij de lucht door de smalle opening wordt geperst die daardoor gaat trillen en een snerpend geluid maakt.
Sommige mensen snurken erg luid. Snurkgeluiden variëren in intensiteit van 40 tot meer dan 80 decibel, wat even luid is als bijvoorbeeld hard geschreeuw. De maximale toelaatbare grens voor nachtelijk geluid in de woning bedraagt 45 decibel.
Luid snurken kan de oorzaak zijn van een gestoord slaappatroon bij de bedpartner of bij de snurker zelf. Dat kan leiden tot vermoeidheid en slaperigheid overdag, prikkelbaarheid, concentratieproblemen.
Lees hier het volledige artikel.