Een éénmalige screening van risicopatiënten lijkt de beste manier om chronische Q-koorts op te sporen. Dit blijkt uit promotieonderzoek van Marit de Lange waarin zij ook de kosteneffectiviteit van deze strategie heeft onderzocht.
Ook heeft zij onderzoek gedaan naar negatieve effecten op de zwangerschap en hoe vaak veehouders en studenten diergeneeskunde besmet zijn geraakt door Q-koorts. Gisteren promoveerde zij aan de Universiteit Utrecht.
Opsporen van chronische Q-koorts
In Nederland was tussen 2007 en 2010 een grote epidemie van Q-koorts. Van ruim 4000 mensen is bekend dat ze ziek zijn geworden van Q-koorts. Waarschijnlijk zijn er veel meer mensen besmet geraakt met de Q-koortsbacterie zonder dat ze dat weten. De Lange heeft onderzocht of er 7 jaar na de chronische Q-koortsuitbraak nieuwe chronische Q-koortspatiënten aan het licht kwamen. Hierna heeft ze onderzocht voor welke groepen screening op chronische Q-koorts kosteneffectief is.
Een gerichte screening van patiënten met hart- en vaataandoeningen of met een verzwakt immuunsysteem blijkt het meest kostenbesparend te zijn om chronische Q-koorts op te sporen. Het gaat dan om patiënten die in of dichtbij het gebied wonen waar tijdens de epidemie veel Q-koorts voorkwam.
Lees hier het volledige artikel.