Hoe fijn zou het zijn als een rolstoelgebruiker en de begeleider zich niet achter elkaar, maar naast elkaar kunnen voortbewegen, zoals twee wandelaars zonder beperkingen? Ingenieurs, fysiotherapeuten en studenten vonden een oplossing.
Als fysiotherapeut voor kinderrevalidatie bij revalidatiecentrum Rijndam weet Nicole van den Dries-Luitwieler wat het is om mensen in een rolstoel voort te duwen. Als moeder van een volledig zorgafhankelijk kind is ze bovendien ervaringsdeskundige. ‘Mijn dochter geniet enorm als ik met haar ga wandelen, maar ze communiceert non-verbaal, door schreeuwen en lichaamsbewegingen. Om met haar te communiceren, moet je dus stilstaan en kijken’, vertelt Van den Dries-Luitwieler.
Epileptische aanval
Contact houden tijdens het lopen is niet alleen prettiger, maar is bij deze doelgroep vaak echt cruciaal. ‘Deze kinderen hebben allemaal verschillende problemen, dus je moet ze observeren, zodat je tijdig kunt ingrijpen als een kind bijvoorbeeld verstikkingsverschijnselen krijgt door een reflux, of een epileptische aanval door de lichtprikkels buiten. Het is heel complex’, aldus Van den Dries-Luitwieler.
Lees hier het volledige artikel.