Patiënten met reumatoïde artritis ondervinden vandaag de dag minder negatieve gevolgen van hun ziekte dan patiënten twintig jaar geleden. Dat schrijven onderzoekers van de Universiteit Utrecht en het Universitair Medisch Centrum Utrecht in het wetenschappelijk tijdschrift Arthritis Care & Research.
Volgens de onderzoekers is het dagelijkse fysieke functioneren van patiënten met reumatoïde artritis in de afgelopen 20 jaar het meest verbeterd. Ook de psychische gevolgen die patiënten met reumatoïde artritis kunnen ervaren, zoals gespannenheid en depressieve stemmingen, zijn verminderd. Cécile Overman, eerste auteur van het artikel: “Ons onderzoek laat zien dat op dit moment meer mensen met reumatoïde artritis in staat zijn om een leven te leiden dat plezier en voldoening geeft dan twintig jaar geleden.”
1 op de 100
Reumatoïde artritis komt bij ongeveer 1% van de wereldbevolking voor. De ziekte wordt gekenmerkt door chronische ontstekingen van gewrichten, gepaard gaande met pijn en stijfheid. Reumatoïde artritis kan het dagelijks functioneren belemmeren door permanente aantasting van het bewegingsapparaat wat gepaard kan gaan met verminderd welbevinden.
Gehalveerd
Gedurende twintig jaar (1990-2011) verzamelden de Utrechtse onderzoekers gegevens van in totaal 1151 patiënten bij wie recent de diagnose reumatoïde artritis was gesteld. Uit die gegevens blijkt dat het aantal patiënten met depressieve stemming, gespannenheid en fysieke beperking flink afnam. Zo kwamen twintig jaar geleden depressieve stemming en gespannenheid voor bij een kwart van de patiënten met reumatoïde artritis; vandaag de dag nog bij één op de acht patiënten. De grootste winst was er voor fysieke beperking. Twintig jaar geleden was de helft van de patiënten fysiek beperkt na de eerste vier jaar van behandeling, op dit moment geldt dat nog voor een kwart van de patiënten. Deze gunstige ontwikkeling lijkt deels te danken te zijn aan de daling van ziekteactiviteit, zoals minder ontstekingen bij de patiënt. Ook een verbeterde voorlichting kan hebben bijgedragen aan een betere kwaliteit van leven.
Toekomst gunstiger
Overman stelt in haar artikel dat de lichamelijke handicap als gevolg van de ziekte twintig jaar geleden nog aanzienlijk was: veel patiënten belandden in een rolstoel. “Tegenwoordig ziet de toekomst van een patiënt die net gehoord heeft reuma te hebben er gunstiger uit.” Daarbij wijst Overman op de behandeling: “Die is de afgelopen twintig jaar verbeterd door zo vroeg mogelijk te starten met intensieve behandeling en door het gebruik van nieuwe ontstekingsremmende medicijnen zoals de biologicals. Ten slotte wordt in de behandeling en voorlichting benadrukt dat patiënten er goed aan doen in beweging te blijven en een actief en waardevol leven te blijven leiden ondanks de reuma.”
Bron: Universiteit Utrecht, Faculteit Sociale Wetenschappen