Binnenkort gaat het Maastricht UMC+ van start met een trial om pepermuntolie te testen voor de behandeling van het prikkelbare-darmsyndroom (PDS). De onderzoekers verwachten een oud middel, dat in de vergetelheid is geraakt, nieuw leven in te blazen.
Maar liefst 15 procent van de Nederlandse bevolking lijdt aan PDS. De symptomen zijn vooral buikpijn, diarree, obstipatie en ander ongemak. De ziekte leidt tot veel ziekteverzuim, verminderde productiviteit en soms psychische klachten zoals pleinvrees. Patiënten raken nogal eens in een sociaal isolement.
Omdat PDS een heel heterogene ziekte is, is de behandeling nogal uitdagend. Behandelopties zijn onder meer het volgen van een dieet, het voorschrijven van antibiotica, probiotica (dat zijn voedingsmiddelen met micro-organismen waaraan een gezondheidsbevorderende werking wordt toegeschreven) of diarreeremmers, en in een aantal gevallen ook antidepressiva, bijvoorbeeld als er sprake is van pleinvrees of stemmingsproblemen. Het is, kortom, maatwerk.
Van weinig geneesmiddelen is echter in wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat ze werkzaam zijn tegen PDS-klachten. In de jaren ’80 van de vorige eeuw is een middel onderzocht ter behandeling van PDS dat heel effectief bleek, maar toch in de vergetelheid is geraakt: pepermuntolie. Dit extract van de pepermuntplant vermindert buikpijn, krampen, en werkt mogelijk ook antimicrobieel en spierontspannend. Helaas blijkt de zogeheten patiënt compliance gering, omdat patiënten er vaak oprispingen van maagzuur of een onprettige mentholsmaak in de mond van krijgen. Anders gezegd: ze willen het middel niet lang slikken vanwege deze vervelende bijwerking.
Lees hier het volledige artikel.