Prof. dr. Hans Ulrich Scherer is hoogleraar reumatologie, in het bijzonder translationele reumatologie. Met zijn leerstoel wil hij bruggen slaan tussen onderzoek en kliniek, maar ook tussen afdelingen en organisaties in binnen- en buitenland. Afgelopen vrijdag sprak Scherer zijn oratie uit. “Om vooruitgang te boeken, moeten we elkaar versterken.”
Wat is jouw leeropdracht?
“Translationele Reumatologie. Translationeel gaat om de vertaling van het onderzoek naar de kliniek. Dat is het gebied waarop ik mijn wetenschappelijk werk doe. Ik sta met mijn ene been in de kliniek, waar ik patiënten help, en aan de andere kant begeleid ik onderzoekers in een onderzoekslaboratorium. De bevindingen uit het lab wil ik vertalen naar de klinische praktijk. En andersom: experimenteel onderzoek doen dat aansluit bij de behoeften van patiënten. We moeten echt ziektes en de processen die daarachter liggen, beter begrijpen, als we vooruitgang willen boeken voor patiënten.”
Wat is daar een voorbeeld van?
“Het onderzoek wat we nu doen, richt zich op auto-immuniteit. In het bijzonder reumatische auto-immuunziektes, want auto-immuunziektes komen bij veel medisch specialismen voor. Ons onderzoek richt zich op auto-reactieve B-cellen, dat zijn afweercellen die ontsporen en zich richten tegen structuren van ons eigen lichaam. We weten dat die B-cellen in belangrijke mate bij veel auto-immuunaandoeningen betrokken zijn. Bij het ontstaan van de ziekte, maar ook bij het in stand houden van het ziekteproces.
Wij hebben een methode ontwikkeld om die cellen, die zeldzaam zijn, op te sporen in het bloed van een patiënt. Die cellen hebben bepaalde eigenschappen en de vraag is op welke manier we deze op een positieve manier kunnen beïnvloeden. Met translationeel onderzoek proberen we of we dat kunnen. Met ons onderzoek behoren we op dat gebied tot de top van de wereld.”
Lees hier het volledige artikel.