De aanpak van dreigingen en rampen moet anders. Of ze nu acuut of sluimerend zijn. Zo moet er meer aandacht komen voor de gevolgen voor getroffenen.
Dat stelde Michel Dückers op 18 november bij zijn aantreden als bijzonder hoogleraar Crises, Veiligheid en Gezondheid aan de Rijksuniversiteit Groningen. Het RIVM draagt bij aan deze leerstoel, vanwege het grote belang voor de publieke gezondheid, niet alleen onder normale omstandigheden, maar ook juist ten tijde van crisis.
Klimaatverandering, vervuiling, bevolkingsgroei, polarisatie, internationale spanning, oorlogsdreiging, vluchtelingenstromen, economische stagnatie, onrust en onzekerheid. Het zijn slechts enkele voorbeelden van (dreigende) problemen die elkaar versterken en samen tot grote crises kunnen leiden. Hoe kunnen zulke crises worden aangepakt op een manier dat de gevolgen voor de gedupeerden zo klein mogelijk zijn? Deze vraag staat centraal in het onderzoek van crisisexpert Michel Dückers.
Sluimerende rampen
In de klassieke crisisaanpak is er volgens Dückers een te sterke focus op acute dreigingen. Dat zijn levensbedreigende situaties en waarbij sprake is van vernietiging en directe ontwrichting. Dückers pleit voor meer aandacht voor sluimerende rampen. In deze situaties is wel duidelijk wat er aan de hand is, maar overheden en instanties komen niet voldoende in beweging. Zoals bij de gaswinningsproblematiek en de toeslagenaffaire.
Lees hier het volledige artikel.