Een elektrische neus analyseert je adem.
Vroeger stelde een piskijker diagnoses bij zijn patiënten door de kleur of geur van hun urine te beoordelen. Desnoods werd er ook nog even geproefd, als moest worden vastgesteld of er suikerziekte in het spel was. Nu lijkt het elektronisch registreren en analyseren van bestanddelen van adem aan een opmars bezig.
Hoogleraar Maag-, darm-, en leverziekten Peter Siersema onderzoekt met collega’s of de e-Nose te gebruiken is voor diverse toepassingen.
Urine is niet de enige substantie die kan verklikken hoe het met het lichaam gaat. Ook bloed, zweet en tranen worden daarvoor gebruikt, maar ook speeksel, ontlasting en ruggenmergvocht.
De adem past ook in dit rijtje. Geur kan verklappen of je de vorige dag bijvoorbeeld stevig aan de knoflook of de drank hebt gezeten.
Recent onderzoek heeft uitgewezen dat de adem nog veel meer kan vertellen. Zeker als je met moderne technieken de duizenden vluchtige organische componenten (zogenoemde voc’s) in de adem automatisch detecteert, zoals met een elektronische neus gebeurt. In die uitgeademde lucht zijn subtiele verschillen en combinaties te bespeuren. Met slimme algoritmen zijn daaruit heldere profielen te destilleren die vrij betrouwbaar aangeven of je iets mankeert. Of niet.
Lees hier het volledige artikel.