Een geweldige ontwikkeling die kwaliteit en lengte van leven sterk doet toenemen: bij VUmc zijn twee patiënten via een percutane operatie aan een nieuwe hartklep geholpen. Mevrouw Paap-Paap is een van hen; interventiecardioloog Niels van Royen een van de specialisten die haar opereerde.
Mevrouw Paap, die als jonge vrouw trouwde met een man met dezelfde achternaam, kan haar geluk niet op. Zij heeft voor het eerst weer de steile winkelstraat in Zandvoort kunnen afleggen zonder daarvoor te hoeven leunen op dochter of schoonzoon. Ze was op een gegeven moment zo kortademig, dat een nieuwe hartklep onvermijdelijk was. Maar een hartklepoperatie waarvoor het borstbeen moet worden opengelegd, is een vrij zware ingreep. Zeker voor iemand met de leeftijd van mevrouw Paap: 83.
Er zit een aantal risico’s aan de conventionele manier van opereren, legt Niels van Royen uit. “Alweer tien jaar geleden is een percutane methode ontwikkeld, waarbij een sneetje in de lies wordt gemaakt. Via de liesslagader wordt dan een nieuwe hartklep geplaatst.” Wereldwijd wordt die methode nu toegepast, maar ook aan die operatie zitten de nodige risico’s, zegt Van Royen. “Deze liesslagader is vaak aangetast door aderverkalking of is vernauwd. En er is een vrij groot risico op bloedingen. Van de mensen die hiervoor in aanmerking komen, valt daardoor ook nog eens zo’n 30 procent af.”
Sleutelbeen
In Nijmegen ontwikkelden specialisten daarom al anderhalf jaar geleden een percutane hartklepoperatie via een bloedvat onder het sleutelbeen. Zo werden 150 mensen geholpen met zeer goede resultaten. Er volgde intensief contact tussen VUmc en Radboud UMC, onder leiding van cardioloog Karin de Boer. Onder supervisie van de cardiologen in Nijmegen, hebben de specialisten van VUmc nu de eerste twee patiënten geopereerd. Een heel bijzondere operatie, omdat interventiecardioloog en cardiochirurg intensief samenwerken, in dit geval Van Royen en cardiochirurg Alexander Vonk. Van Royen: “Als het bloedvat blootligt, plaatsen we samen de hartklep. Een uiterst secure taak waarvoor we beiden nodig zijn. Het is heel bijzonder voor beide vakgroepen om zo samen te werken.”
Wondje
Mevrouw Paap-Paap ondertussen, lag na de operatie een dag op de intensive care en ging toen meteen door naar de gewone verpleegafdeling. Een week later was ze thuis. Het is dan ook een veel minder ingrijpende operatie dan een openhartoperatie. Maar deze methode is zodanig ingewikkeld, dat die vooralsnog alleen wordt toegepast bij mensen voor wie de openhartoperatie te zwaar kan zijn. Mensen die, als het slaagt, een langere levensduur hebben met hogere kwaliteit van leven.
Mevrouw Paap-Paap kan er over meepraten. “Ik heb 40 jaar een strandpaviljoen gehad en nadat ik van de week de winkelstraat uitliep, helemaal naar boven, wilde ik nog even de zee zien. Dus ik ben ook nog het pad naar het strand afgelopen en weer terug.” Heeft ze nog iets overgehouden aan de operatie? “Een wondje bij mijn schouder. Ongeveer tien centimeter, maar die groeit al aardig dicht.”
Bron: VUmc