Stop de verplichte vergoeding voor niet-gecontracteerde zorg. Zo kunnen zorgverzekeraars effectiever zorg inkopen en krijgen verzekerden meer keuze tussen verschillende zorgpolissen.
Dit adviseert de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) in haar rapportage over de zorginkoop. Voor deze aanpassing van artikel 13 van de Zorgverzekeringswet ligt een wetsvoorstel in de Tweede Kamer. Ook de brancheorganisaties van zorgaanbieders onderschrijven de wenselijkheid van deze aanpassing: zij tekenden hier al voor in de bestuurlijke akkoorden met de minister vorig jaar.
Huidige vergoedingsregels houden premie onnodig hoog
In de wet (artikel 13, zorgverzekeringswet) staat nu nog dat de zorgverzekeraar ook zorg moet vergoeden als verzekerden naar een zorgaanbieder gaan waar geen contract mee is, en dat die vergoeding meer moet zijn dan nul euro. De toelichting bij de wet zegt bovendien dat deze vergoeding geen ‘hinderpaal’ mag zijn voor de consument om zelf een zorgaanbieder te kiezen. In de praktijk betekent dit dat zorgverzekeraars 75 of 80 procent van het gebruikelijke tarief betalen voor zorg geleverd door zorgaanbieders waar zij geen contract mee hebben. Dit lijkt logisch vanuit de gedachte van de vrije artsenkeuze, maar het belemmert juist effectieve zorginkoop en meer diversiteit in de polissen.
Geef verzekerden een vrije poliskeuze
In de praktijk leidt de huidige wet ertoe dat zorgverzekeraars bijvoorbeeld een dure afkickreis in het buitenland voor een groot deel moeten vergoeden, ook als zij al voldoende verslavingszorg bij andere zorgaanbieders hebben ingekocht. Dit houdt de premie onnodig hoog, omdat de zorgverzekeraar dan een financiële buffer moet houden om die vergoedingen te kunnen betalen.
Verzekerden zouden zelf moeten kunnen kiezen of zij in hun premie wel of niet willen meebetalen aan bijvoorbeeld overtollige of niet doelmatige behandelingen. Als verzekeraars scherp zorg inkopen, kunnen zij hun verzekerden meer keuze bieden tussen de verschillende polissen. De één heeft liever een lage premie en vindt het niet erg om uit minder zorgaanbieders te kiezen. De ander wil liever meer keuze of wil een polis met alleen topzorg of extra service. Als de verschillen groter worden tussen de polissen, kunnen verzekerden kiezen voor welk zorgpakket ze willen betalen.
Lees hier het volledige artikel.