Wat mogen mantelzorgers en vrijwilligers wel en niet doen in de zorgverlening? In de deze week verschenen notitie ‘Grenzen verkennen; wettelijke en juridische aspecten in het samenspel tussen informele en formele zorg’ beschrijft Vilans de juridische aspecten van de betrokkenheid van mantelzorgers en de inzet van vrijwilligers in de zorg. De belangrijkste aanbeveling: zorg voor een cliënt blijft maatwerk. Wees open en helder in communicatie en verken gezamenlijk grenzen. Dan kunnen beroepskrachten, mantelzorgers en vrijwilligers samen veel betekenen voor de kwaliteit van leven van de cliënt.
Bij veel zorgorganisaties leven vragen wat mantelzorgers en vrijwilligers kunnen en mogen doen in de zorgverlening. Mag een mantelzorger een cliënt injecteren als de omstandigheden daartoe aanleiding geven? Kun je een cliënt die in een rolstoel zit met een vrijwilliger op stap laten gaan? Zijn daar bepaalde vaardigheden voor nodig? En wie is aansprakelijk als het fout gaat? De notitie biedt houvast om het samenspel tussen formele en informele zorgverleners bij het verrichten van zorghandelingen verder invulling te geven.
“Veel zorgmedewerkers vinden het moeilijk om te bepalen waar grenzen liggen”, zegt Cecil Scholten, auteur van de notitie en expert op het terrein van samenspel tussen informele en formele zorg bij Vilans. “Er is snel angst voor aansprakelijkheid bijvoorbeeld. Bij de ervaring die we hebben opgedaan bij In voor Mantelzorg zagen we dat de basis van het samenspel wordt gevormd door open en heldere communicatie, erkenning van elkaars ervaring en kwaliteiten en gelijkwaardige samenwerking. Hoe dit in de praktijk vorm krijgt, is afhankelijk van de individuele situatie van de cliënt en diens omgeving. Het is steeds weer maatwerk. Vilans gaat daarom ook door met het onderwerp door casussen vanuit de praktijk te verzamelen en te verspreiden.”
Lees hier het volledige artikel.