Iedereen kent het wel: je kijkt naar een filmpje van iemand die heel hard lacht en je schiet zelf ook in de lach. Het na-apen van emoties, oftewel spiegelen, gebeurt automatisch en vaak zonder dat we het doorhebben. Maar waarom doen we dit precies? En wat voor effecten heeft het spiegelen op hoe we omgaan met anderen mensen?
Er gaat geen dag voorbij zonder het voelen van emoties. Emoties kleuren ons leven, beïnvloeden hoe we situaties interpreteren en hebben effecten op hoe we omgaan met andere mensen. Emoties zijn niet alleen voor onszelf, maar door een heel pakket van signalen – waaronder gezichtsuitdrukkingen, lichaamstaal en stemgebruik – laten we andere mensen zien hoe we ons voelen. Sterker nog, mensen zijn erg goed in het spiegelen van elkaars emoties. Maar waarom eigenlijk?
Nabootsen onder het vergrootglas
Het spiegelen van gezichtsuitdrukkingen is de laatste jaren een belangrijk onderwerp in de wetenschap. Inmiddels weten we dat hele jonge baby’s verschillende emotionele signalen, waaronder gezichtsuitdrukkingen, kunnen spiegelen 1. Daarnaast is er bewijs dat dit ook gebeurt bij de nauwst aan de mens verwante apensoorten – bonobo’s en chimpansees 2. Het spiegelen van emotie is dus iets wat blijkbaar een belangrijke functie heeft (of heeft gehad) in de evolutionaire geschiedenis van grote mensapen (waaronder wij mensen).
Lees hier het volledige artikel.