Mag je nog mantelzorg weigeren?

Margo Trappenburg, bijzonder hoogleraar ‘Grondslagen van het maatschappelijk werk’ heeft sterke bedenkingen bij de participatiemaatschappij. ‘Ik denk dat veel burgers naast hun werk, gezin en vrienden verder moe zijn.’

‘Er klinkt in het huidige beleid een modeltype burger door. Je hebt werk, je gezin, je zorgt voor je oude ouders, je bent actief op de sportclub van je kinderen, in je wijk, niets is je te veel.’, zegt ze in het Zorg + Welzijn magazine van oktober. Maar dat is voor veel mensen drie bruggen te ver, denkt de hoogleraar. Veel burgers zijn naast hun werk, gezin, vrienden en af en toe iets sociaals met hun ouders vooral moe en denken: morgen is het weer vroeg dag.

Burn-out
‘Lang niet ieder kind, ieder familielid, iedere buurt wil bijdragen aan de zorg. Mag dat nog? Of moet je jezelf minimaal tot de grens van een burn-out werken?’, vraagt de hoogleraar zich af. Ze verwacht dat er ook  brave mensen zijn  die geen nee durven zeggen op de vraag of ze mee willen zorgen voor een familielid 70 kilometer  verderop. ‘Er zit een heleboel aardigheid in mensen, waar je ook misbruik van kunt maken.  De niet aardige mensen hebben dan dus een voordeel, die hoeven niet te zorgen. Hun familie krijgt professionele zorg.’

Lees hier het volledige artikel.