Lichtflits stopt hartritmestoornis na gentherapie

Dankzij een ingebouwd lichtgevoelig ionkanaal gaat een op hol geslagen hart weer normaal kloppen nadat er een lichtflits op gericht is. Zo werkt het in elk geval bij een proefdier.

Dat schrijven onderzoekers van het Leids Universitair Medisch Centrum in het European Heart Journal. Het kan de eerste stap zijn op weg naar een biologische, schokvrije behandeling van hartfibrillatie.
Mensen die het risico lopen dat hun hart gaat fibrilleren, krijgen een Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) die zo’n levensgevaarlijke ritmestoornis opmerkt en verhelpt met een elektrische stroomstoot. Tijdens fibrillatie trekken de hartspiercellen ongecoördineerd samen, waardoor het hart zijn pompfunctie verliest; na een stevige stroomstoot lopen ze weer in de pas.
“Maar zo’n shock van buitenaf is zeer pijnlijk en ook schadelijk voor het weefsel”, zegt Daniël Pijnappels, hoofd van de afdeling Experimentele Cardiologie (Hartziekten). “En dat terwijl de hartspiercellen zelf ook elektrische stroom produceren, alleen niet voldoende en niet op het juiste moment om de ritmestoornis op te heffen. Het hart kan zichzelf dus niet defibrilleren.”
Algen
Om deze zelfcorrectie toch mogelijk te maken voorzag hij met collega’s gekweekte hartspiercellen van lichtgevoelige ionkanalen, afkomstig van algen. Worden die cellen vervolgens belicht, dan gaan de kanalen open en laten ionen door. Zo ontstaat een stroompje dat voldoende is om ongecoördineerd samentrekkende hartspiercellen weer synchroon te krijgen, hadden de onderzoekers al laten zien in gekweekte cellen. Nu tonen ze aan dat het ook werkt in een intact hart.
Lees hier het volledige artikel.