Stel je voor: een jonge patiënt met een ernstige longziekte staat bovenaan de wachtlijst voor donorlongen. Er komen longen beschikbaar, maar ze zijn van een donor die jarenlang gerookt heeft. De artsen moeten beslissen: geven we deze longen met het risico dat deze patiënt longkanker krijgt? Of moet deze patiënt wachten tot er andere donorlongen zijn met het risico dat die te laat komen?
Als een patiënt een ernstige longziekte heeft zoals COPD, taaislijmziekte, longfibrose of een hoge bloeddruk in de longen, en andere behandelingen niet meer helpen, kan de patiënt naar het UMCG verwezen worden voor een longtransplantatie. Internist- transplantatie-arts Erik Verschuuren bespreekt de patiënt dan in een multidisciplinair overleg (MDO) waar soms wel vijftien mensen met verschillende expertise bij aanwezig zijn. Samen beslissen ze of de patiënt op de wachtlijst wordt gezet en dat levert af en toe duivelse dilemma’s op.
Risico’s inschatten
Zo zorgen verslaving en psychische problemen soms voor dilemma’s. Als iemand een verleden heeft met zwaar alcoholmisbruik, zet je iemand dan op de wachtlijst voor een donorlong met het risico dat diegene weer terugvalt in oude gewoontes? En wat doe je als je weet dat iemand moeite heeft om therapietrouw te blijven? ‘Als je een transplantatie ondergaat, moet je daarna je hele leven lang medicatie blijven gebruiken om te zorgen dat je lichaam het orgaan niet afstoot. Daarom is het heel belangrijk dat je therapietrouw bent’, legt Verschuuren uit.
Lees hier het volledige artikel.