Lezersvraag over insecticiden.
Ingrid vraagt zich af of het insectenbestrijdingsmiddel dat gebruikt werd om haar bedwantsenplaag te bestrijden, schadelijk kan zijn voor de gezondheid van haar 8-jarige zoon. Van de vlooienband van de kat tot de mierenlokdoos en van hygiënische doekjes tot kleding voor boswachters, in veel van deze producten zitten bestrijdingsmiddelen. Zoals de naam al aangeeft, zijn ze ontworpen om ongewenste planten, insecten of andere organismen te bestrijden.
Bij Ingrid in huis is het middel deltamethrin toegepast, een veelgebruikt insecticide. Buitenshuis breekt deze stof snel af door zonlicht, zuurstof en vocht. De kans dat je het ‘zomaar’ inademt of binnenkrijgt, is dus klein.
Binnenshuis is dat anders: daar kan een bestrijdingsmiddel zich ophopen in huisstof. Kleine hoeveelheden kunnen zo via ademhaling of huidcontact in je lichaam terechtkomen. Ook als het spul op gestoffeerde meubels terechtkomt, komt het bestrijdingsmiddel door slijtage uiteindelijk in huisstof terecht.
De hoeveelheid maakt uit
Of dat gevaarlijk is, hangt af van hoeveel er gespoten is. “De dosis maakt het gif”, zegt emeritus hoogleraar toxicologie Martin van den Berg (Universiteit Utrecht). Dat betekent dat sommige stoffen al giftig zijn als je er een klein beetje van binnenkrijgt, terwijl dat bij andere pas in grote hoeveelheden het geval is. Dat principe geldt ook voor bestrijdingsmiddelen. Neem het beruchte bestrijdingsmiddel DDT, tot de jaren ’70 veelgebruikt om insecten te bestrijden.
Lees hier het volledige artikel.