De lichaamssamenstelling van een nierdonor heeft invloed op de nierfunctie na een niertransplantatie, bij zowel de ontvanger van de donornier als de donor zelf.
Arts-onderzoeker Lisa Westenberg (Rijksuniversiteit Groningen) onderzocht voor haar proefschrift verschillende meetmethoden voor de screening bij levende donatie. Haar bevindingen helpen (lange termijn) risico’s beter in te schatten.
Levende donatie
Een niertransplantatie, vooral als de nier afkomstig is van een levende donor, geeft nierpatiënten betere overlevingskansen en een hogere levenskwaliteit dan dialyse. Hoewel zo’n zogenoemde levende donatie als veilig wordt beschouwd, kan het gezondheidsrisico’s geven voor de donor. Daarom ondergaan mensen die een nier willen doneren een strenge medische screening voorafgaand aan de donatie.
Een BMI van boven de 35 is hierbij vaak een uitsluitingscriterium. Maar door lichaamssamenstelling beter in kaart te brengen, kunnen risico’s beter worden ingeschat en kunnen mogelijke donoren misschien zelfs hun lichaamssamenstelling verbeteren voorafgaand aan de donatie. Dit kan helpen om de gezondheid van donoren op lange termijn te beschermen en de uitkomsten van levende nierdonatie te optimaliseren.
Lees hier het volledige artikel.