Marie-Jose Calkhoven zit in een rolstoel door een chronisch progressieve spierziekte die ook erfelijk overdraagbaar is. Ze heeft haar bedenkingen bij de mogelijkheid om in te grijpen in embryo-DNA: “Ik vind dat ieder mens verantwoordelijkheid moet kunnen nemen voor zijn eigen bestaan.”
“Ik vond het erg interessant om mee te doen en de verhalen van anderen bevestigden mij in mijn keuze om me niet te laten testen toen ik zwanger was, ook al wist ik dat ik een erfelijke spierziekte had.”
Kan je dat uitleggen?
“Mijn dochter, nu zeventien, heeft mijn ziekte geërfd. Ik wilde toentertijd graag een kind, maar zag een abortus bij een foute testuitslag niet zitten. Voor mij was de keuze: afzien van zwangerschap of een zwangerschapsrisico nemen. Ik heb geen moeite om het met mijn dochter over deze keus te hebben. In de focusgroep zat een man die vertelde over zijn dochter van negen, die geboren is met hulp van PGT (embryoselectie). Hij vertelde over de moeite die hij had met het feit dat er nog twee ‘goede’ embryo’s in de vriezer lagen, maar ook dat hij zijn dochter zou moeten vertellen dat mogelijke broertjes en zusjes van haar waren vernietigd, omdat ze niet het goede gen droegen. Die gevoelens hadden hem totaal verrast.”
Lees hier het volledige artikel.