Dankzij penicilline sterven we niet meer zo snel aan bacteriële infecties. Toch raken steeds meer bacteriën resistent. Daarom zoeken wetenschappers naar nieuwe afweerstoffen, tot in eeuwenoude mammoetpoep aan toe.
Sinds de ontdekking van de penicilline, nu bijna 100 jaar geleden, is er een enorm scala aan antibioticasoorten verkrijgbaar. Het hangt van de ontsteking af welke soort je krijgt voorgeschreven. Elk antibioticum (anti is Grieks voor ‘tegen’ en bios staat voor ‘leven’) doodt of remt een andere bacterie of bacteriegroep. Toch kleeft er ook een risico aan het (overmatig) gebruik van antibiotica.
Na jaren van overmatig en onverstandig gebruik – in de afgelopen tien jaar nam het antibioticagebruik met 36 procent toe – lijkt er nu een kentering op handen: de hoeveelheid door apothekers verstrekte antibiotica neemt sinds kort af. En vanuit medische kringen klinkt de steeds luidere roep om nog meer matiging. Want als bacteriën zich aanpassen en resistent worden, kan dat risico’s met zich mee brengen voor de gezondheid van mensen en dieren.
Vandaar de vraag: hoe werkt het medicijn nou precies? Wat zijn de risico’s van intensief gebruik? En zijn er soms alternatieven?
Lees hier het volledige artikel.