De onrust onder schildklierpatiënten is groter dan ooit. Door leveringsproblemen bij producent Aspen is het medicijn Thyrax Duotab voorlopig niet beschikbaar en dat raakt de ongeveer 350.000 Nederlandse gebruikers van het middel hard. Zij zijn woedend op de farmaceut, maar bovenal is er grote onzekerheid: welk medicijn moet er in de toekomst geslikt worden en hoe reageert het lichaam daarop? Antwoorden op deze vragen zijn er nog niet. De Nationale Zorggids sprak met schildklierpatiënt Saskia van den Oever over de zorgen die zij en haar lotgenoten hebben en met Doerine Postma van apothekersorganisatie KNMP over de obstakels waar apothekers tegenaan lopen.
Saskia van den Oever (36) slikt al acht jaar Thyrax Duotab. Sinds haar zwangerschap functioneert haar schildklier niet meer. Deze is aangevallen door haar eigen immuunsysteem en daardoor kapot gemaakt. Dat is een probleem, want de schildklier maakt schildklierhormonen aan die nodig zijn voor vrijwel alle processen in het lichaam. De werkzame stof levothyroxine in Thyrax zorgt ervoor dat het lichaam weer functioneert zoals het moet. Het bepalen van de juiste dosis van het medicijn – ook wel ‘instellen’ genoemd – steekt heel nauw. Volgens de betrokkenen duurt het een tijdje voordat precies de juiste hormoonspiegel in het bloed is bereikt. Wanneer de waarden in het bloed te laag zijn, dan blijven de klachten bestaan. Wanneer de waarden te hoog zijn, kan de patiënt onder andere een te hoge hartslag hebben, zich gejaagd voelen en last hebben van dunne ontlasting. Overstappen naar een ander medicijn zorgt ervoor dat een patiënt opnieuw moet instellen en dat de bloedwaarden niet direct goed zijn, omdat andere merken andere hulpstoffen gebruiken die de opname van levothyroxine beïnvloeden.
Waslijst aan problemen
“Ik ben volledig afhankelijk van Thyrax”, zegt Van den Oever, naast schildklierpatiënt eveneens hoofd- en eindredacteur van het magazine Schild van patiëntenorganisatie Schildklier Organisatie Nederland (SON). “Als ik de medicijnen niet slik, heb ik voornamelijk last van vermoeidheid. Het is niet zo dat je na een nacht goed slapen er weer tegenaan kan. Nee, na bijvoorbeeld veertien uur slapen wil je weer op bed. Daarnaast heb je concentratieproblemen omdat je hersenen niet de benodigde stof krijgen. Spieren en botten doen zeer en je hele lichaam komt in een trage stand te staan. Alles valt heel langzaam uit. Op een gegeven moment raak je in een coma en als er dan nog niets gebeurt, overlijd je eraan. Ook hoor je dat veel mensen depressief worden als ze het medicijn niet krijgen. Dat heb ik zelf gelukkig nog nooit gehad.”
Lees hier het volledige artikel.