Tandartsen ontdekken steeds vaker gebitsslijtage bij hun patiënten. De oorzaak daarvan ligt in onze veranderende leefstijl, onder andere door stress en een veranderd dieet. Indien een behandeling noodzakelijk is staat het perspectief van de patiënt voorop.
Dat zegt Bernadette Sterenborg in haar proefschrift. Zij promoveert op 27 september op het onderwerp.
In haar onderzoek heeft Bernadette Sterenborg naar twee groepen patiënten met gebitsslijtage gekeken.
Een groep met slijtage én klachten zoals pijn, en een groep met slijtage zonder klachten. “Een belangrijk onderscheid, want het proces van gebitsslijtage is niet continue actief. Als het niet nodig is om meteen alle tanden en kiezen op te bouwen, is het in kaart brengen en in de gaten houden in combinatie met advies een goede keuze,” zegt Sterenborg.
De groep patiënten die een behandeling voor de slijtage kreeg, onderzocht zij op objectieve veranderingen, zoals bijvoorbeeld de kauweffectiviteit, maar ook op subjectieve verandering in de vorm van oraal gerelateerde kwaliteit van leven. Sterenborg: “Wat opviel was dat er geen objectief verschil meetbaar was met een kauwtest voor en na behandeling maar dat door de antwoorden, ingevuld op een vragenlijst, bleek dat subjectief wél een verschil meetbaar was.
Lees hier het volledige artikel.