De vraag naar donoreicellen is in Nederland veel groter dan het aanbod. De drie eicelbanken in Nederland laten daardoor bijna geen nieuwe wensouders toe, blijkt uit een inventarisatie van Trouw.
“Je wilt mensen geen jaren op de wachtlijst laten staan”, zegt Annelies Bos, hoofd van de eicelbank in Utrecht.
Het is in Nederland sinds vijf jaar mogelijk om via een eicelbank aan een eicel te komen. Er zijn nu drie van die banken die stellen helpen die een kind willen maar waarvan de vrouw geen of slechte eicellen heeft. Omdat het aantal donoren te beperkt is, komen veel stellen niet eens op de wachtlijst.
Er zijn veel meer donoren nodig, liefst jonge vrouwen zonder kinderwens. De donorcel wordt bevrucht met zaad van de vader. Een embryo dat hieruit ontstaat wordt teruggeplaatst bij de wensmoeder. Zij draagt en baart het kind, maar is genetisch gezien dus niet de moeder.
De afgelopen vijf jaar zijn zo 21 baby’s geboren. Toen het UMC Utrecht vijf jaar geleden met de eicelbank begon, meldden zich binnen korte tijd vijfhonderd stellen. “We moesten de wachtlijst sluiten, omdat we niet aan de vraag konden voldoen”, vertelt Annelies Bos.
Lees hier het volledige artikel.