In Nederland is onderzoek doen op restembryo’s toegestaan, maar zelf embryo’s kweken voor onderzoek niet. In veel andere landen, zoals België en de Verenigde Staten, mag dat wel. Waarom blijft Nederland achter?
Sinds de Chinese biofysicus Jiankui He in 2018 wereldkundig maakte dat hij het DNA van een tweeling had aangepast met de CRISPR-Cas-technologie, is er een wereldwijde discussie gaande over de mogelijkheden en de veiligheid van deze techniek. Het merendeel van de onderzoekers pleit ervoor om eerst nog veel fundamenteel onderzoek op embryo’s te doen voordat er nog meer genetisch bewerkte kinderen geboren mogen worden. Ook Nederlandse onderzoekers willen dit graag. Maar ze stuiten in Nederland op een obstakel: de Embryowet.
De Embryowet is sinds 2002 van kracht en verbiedt het maken van embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek. Wetenschappers mogen alleen experimenteren met restembryo’s, staat erin. Dat zijn embryo’s die overblijven na een ivf-behandeling. En dan nog kunnen deze restembryo’s niet zomaar gebruikt worden. Het mag alleen wanneer ouders nadrukkelijk toestemming geven om hun embryo’s te gebruiken en wanneer een medisch-ethische commissie de onderzoeksopzet heeft goedgekeurd. Bovendien mogen embryo’s niet langer dan veertien dagen buiten het menselijk lichaam in leven gehouden worden. Ze moeten dan worden vernietigd.
Lees hier het volledige artikel.