Elk jaar wordt in België bij meer dan 800 vrouwen eierstokkanker vastgesteld. De ziekte is na kanker van het baarmoederslijmvlies de op een na meest voorkomende gynaecologische kanker. In een vroeg stadium blijft de kanker beperkt tot de eierstokken, maar door de vage symptomen is er bij diagnose vaak al sprake van uitzaaiingen naar de buikholte, wat de ziekte veel moeilijker behandelbaar maakt.
Jaarlijks eist eierstokkanker in ons land dan ook 600 levens.
“Ironisch genoeg krijgen de kankers waarbij we aan screening kunnen doen, bijvoorbeeld borstkanker of darmkanker, veel meer aandacht dan de kankers waarbij we dit niet kunnen doen. Eierstokkanker is er zo één van,” vertelt Prof. Dr. Toon Van Gorp, afdelingshoofd gynaecologische oncologie in het UZ Leuven.
‘Stille doder’
Dr. Van Gorp: “De eierstokken en eileiders liggen te hoog in de buik om kanker in een vroeg stadium te kunnen detecteren. We moeten dus vertrouwen op de klachten die de vrouw heeft. En daar knelt nu net het schoentje, want de symptomen van eierstokkanker zijn niet uitgesproken, en wijzen eerder in de richting van andere organen dan de eierstok. Hierdoor duurt het een tijdje voor een vrouw naar de huisarts en/of specialist gaat. En als de vrouw uiteindelijk toch bij een arts komt, duurt het vaak nog 6 tot 12 maanden voor een echografie of een scan de juiste diagnose geeft. Zo wordt de ziekte bij 3 op 4 vrouwen pas in een vergevorderd stadium vastgesteld. Eierstokkanker wordt daarom ook wel eens de ‘silent killer’ of ‘stille doder’ genoemd.”
Lees hier het volledige artikel.