e-Health niet per se medicijn voor betere zorg

Nederland zou fors moeten inzetten op e-Health. Begin februari brachten zorgverzekeraars, de GGZ en de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen een advies uit in die trant aan minister Schippers. Maar werkt dit wel? Laura Visser ziet op basis van haar promotieonderzoek aan de Radboud Universiteit in ieder geval belangrijke bezwaren.

We horen regelmatig dat de zorg verbeterd moet worden en e-health-technologieën worden dan vaak als oplossing voorgesteld. Bijvoorbeeld in vorm van persoonlijke online communities voor online zorg. Deze technologie moet patiënten een actievere rol en zorgverleners meer inzicht in elkaars behandelplannen geven. En het zou ook fors goedkoper zijn. Werkgeversorganisatie VNO-NCW en MKB-Nederland denken dat jaarlijks ruim 1,5 miljard euro aan zorgkosten bespaard kan worden door te investeren in deze ‘slimme’ zorg. (Vooruit met de zorg: beter, slimmer, menselijker )

‘Het lijkt makkelijk, maar dat is het niet’
Maar is dat wel zo makkelijk en effectief? Sociologe Laura Visser onderzocht deze vraag bij een pilot voor online communities bij patiënten met de ziekte van Parkinson. Ze stelt vast dat patiënten gemiddeld makkelijker contact maken met hun zorgverleners in een digitale omgeving, maar dat ze tegelijk bang te zijn om te veel van deze vrijheid gebruik te maken. ‘De patiënten worden ook meer verantwoordelijk gemaakt voor hun eigen zorg,’ zegt Visser. ‘Dat is echt niet voor elke patiënt een goede ontwikkeling. De eHealth-technologie houdt bestaande normen in stand en verhult complexe machtsprocessen – het lijkt makkelijk maar dat is het niet, en ook als je hem of haar kunt mailen blijft een arts op afstand staan van de patiënt.’

Lees hier het volledige artikel.